De oudste van onze katten is Joggie. In 1998 kwam  hij rechtstreeks van het platteland naar de stad. Buiten spelen, zoals hij gewend was, was er niet meer bij: zijn buiten werd 60 m² terras, op 7 hoog. Hij had gezelschap van de poes Kacheltje, maar zij overleed na een val, in 2002. Die twee waren geen dikke maatjes, maar ze verdroegen elkaar.

Joggie is een beetje een schootkat, maar niet echt aanhalig, al houdt hij wel van 'zijn' mensen. Te lang aaien vindt hij niet goed en dat geeft hij aan met een uithaal. Met de komst van D.J. en Thomás was hij het niet eens. Hij heeft ze het leven behoorlijk zuur gemaakt; veel vechten en uiteindelijk is hij gehuisvest bij onze zoon. Daar heeft hij het prima naar zijn zin.

In juni 2002 kwam D.J.. Een bicolor Brits Korthaar, lilac-wit. Joggie was er niet echt blij mee. D.J. werd geregeld gepest, maar wist die grote kater ook aan het spelen te krijgen. Ze gingen beter met elkaar om, nadat Thomás was gekomen.

Met D.J. een keer 'voor de grap' naar een Brittenmiddag gegaan, een informele show. Ik wilde weten wat voor 'n katje ik had gekocht. Vanaf toen was ik verkocht voor showen. Intussen heeft D.J. Jean zijn titel Groot Internationaal Kampioen gehaald. Wel een 'goed' raskatje dus.

Toen kwam Thomás, in september 2002. Een sneu katje: kopje stond scheef, knik in z'n staart, maar lief, dat hij was! Geen kat voor de show, maar gezellig in huis. Jammer voor Thomás, dat Joggie zo vervelend tegen hem was en dat D.J. Joggie een handje hielp daarbij.

Het was zeker heel levendig bij ons geworden, met die drie katers in huis. Joggie gecastreerd, Thomás later ook, D.J. niet. Want uit díe tijd stamt het idee een cattery te beginnen, wanneer ik met pensioen zou zijn. Ik had alvast een mooie kater.

2018

Deze garde katers is inmiddels overleden. Maar in juni 2017 is Kasper bij ons geboren.

Hij blijft in de cattery en mag mettertijd lieve poezen blij maken.